De littera I SHOW APPARATUS
| 288 | Inter Inferum et infernum. Pars superior inferni inferus est, ubi quieverunt ante adventum Christi animae iustorum. Pars vero inferior infernus, in quo truduntur animae impiorum qui plurimum peccaverunt. De quo Propheta animam suam liberatam esse gaudet, dicens: Quia liberasti animam meam ab inferno inferiori. |
| 289 | Inter Initium et principium. Initium est rerum a quo quid incipit, ut fundamenta domus, carina navis; principium autem verborum exordium est. |
| 290 | Inter Iudicium et iustitiam. Iustitia est studium recte vivendi, iudicium vero aequitas recte iudicandi; quisquis ergo bene vivendo servit, iustitiam facit; quisquis recte iudicat in subditis, iudicium custodit. Profanatur autem iudicium astutiae tempore, non dignitate. Nam primum oportet quemque esse iustum, providere rectitudinem, et post hoc assequitur in iudiciis aequitatem. Horum primum virtutis est, alterum honoris. Neque enim quisquam potest pervenire ad honorem, nisi per virtutem. Differt enim iustitia a iudicio. Solet enim dici iudicium pravum, quod iniustum est; iustitia vero nunquam et iniusta esse non potest. |
| 291 | Inter Incantatorem, magum, aruspicem et maleficum. Incantatores sunt qui rem verbis peragunt. Magi, qui de sideribus philosophantur. Malefici, qui sanguine utuntur et victimis, et saepe contingunt corpora mortuorum. Aruspices, qui exta pecudum inspiciunt, et ex eis futura praedicunt. |
| 292 | Inter Indoctum et indocilem. Indocilis est, qui penitus non potest discere. Indoctus, qui nondum discit, et tamen discere potest. Ad hanc formam similia distingue, ut puta, immotus, et immobilis, et his similia. |
| 293 | Inter Innoxium et innocuum. Innocuus est cui non nocetur; innoxius, qui non novit nocere. |
| 294 | Inter Impurum et impudicum. Impudicus, qui turpitudinem flagitii infert; impurus, qui patitur. |
| 295 | Inter Immemorem et ignarum. Immemor est, qui oblitus est; ignarus, qui inscius. Unde et nares dictae, quae nos odore admonent ut cognoscamus aliquid et sciamus. Unde et olfecisse, scisse veteres dicebant. |
| 296 | Inter Inertem et segnem. Iners sine arte, et ob hoc neque operis quidem ullius. Segnis, quasi sine igne; quomodo securus, sine cura, id est frigidus, per quod inutilem accipimus. |
| 297 | Inter Insanum et insanientem. Insanus est qui perpetuo animi furore tenetur; insaniens subito incitatus indignatione, vel ira. |
| 298 | Inter Impium et peccatorem hoc distare solet, quod omnis impius peccator, non tamen omnis peccator impius habendus est. Impius quippe est quisquis a fidei pietate alienus efficitur, peccator vero qui prava actione foedatur. |
| 299 | Inter Iniquitatem et peccatum sic distare dicit Ambrosius, quod iniquitas ad mentis acerbitatem refertur, peccatum vero ad prolapsionem corporis. Praecedit igitur iniquitas, peccatum sequitur. Sed gravior est iniquitas, tanquam materia peccatorum, in cuius comparatione levius est peccatum. Item peccatum est quod admittitur; piaculum autem id quod admissum est, et id quod expiatur admissum. Iniquitatis autem tres sunt differentiae: suggestionis, delectationis, et consensus. Inter iniquitates et peccata sanctus Hieronymus hanc differentiam facit: iniquitates dicimus quae ante susceptam fidem, sive per ignorantiam, sive per scientiam committuntur. Peccata vero, quae post cognitionem fidei, vel gratiam baptismatis contrahuntur; totidemque et peccata, verbi, operis et consensionis. |
| 300 | Inter Invidum et invidiosum, quod invidus feliciori invidet, invidiosus autem is est qui ab alio patitur invidiam. Nihil autem honestum, quod non invidiosum. Nemo quippe invidet misero; quis autem bonus et non invidiosus? |
| 301 | Inter Iram et iracundiam. Ira praesens est, et ex causa nascitur; iracundia autem vitium naturale et perpetuum est. Item iratus pro tempore concitatur; iracundus autem frequenter irascitur, et ad levem sermonis auram, quasi a vento folium, commovetur. De talibus dicit Scriptura: Vir iracundus inhonestus est. Et iterum: Iracundus effodit peccata. |
| 302 | Inter Ignominiam et infamiam. Ignominia ponitur potestate alicuius, infamia autem fit multorum consentiente sermone. |
| 303 | Inter Incusare et accusare. Incusamus potiores, accusamus pares. Item incusamus verbo, accusamus crimine et facto. |
| 304 | Inter Iubere et imperare. Iubere apud veteres non idem erat quod imperare; nam iubere ibi dicebatur, ubi voluntatis erat obsequium; imperare autem, ubi debito quisque imperio parebat. |
| 305 | Inter Iactamur et fatigamur, Iactamur in maris fluctibus, fatigamur in terris. |
| 306 | Inter Iaceo et iacio. Iaceo accubantem significat, iacio vero mitto demonstrat. |
| 307 | Inter Ignem et focum. Ignis ipsa flamma est, focus vero fomes, ac nutrimentum ignis. Nam Varro: Focus, ait, dictus, quod foveat ignem. Focus ergo dictus a fotu. |
| 308 | Inter Ianuam et ostium. Ianua est aditus primus in domum, ostium in quemlibet locum domus. Similiter vero ianua, vel est clausa, vel patens; fores autem et valvae ipsae clausae sunt, sed fores quae foras vertuntur, valvae, quae intus aperiuntur, et duplices, multiplices, complicabilesque sunt. Portae vero proprie murorum dicuntur; atque ideo dictae eo quod antiquitus portato aratro designabantur, quando circumducebatur gyrus, atque urbs signabatur. |
| 309 | Inter Illius similis et illi similis. Illius similis ad mores refertur, illi similis ad vultum. |
| 310 | Inter Iuventam et iuventutem. Iuventus est iuvenum multitudo; iuventa autem hominum est aetas. Iuventas vero decus iuventutis, sed auctores in plerisque locis aliter posuerunt. |
| 311 | Inter Inficere et officere. Inficere est colorem mutare, officere est alicui nocere. |
| 312 | Inter Invenire et reperire. Invenimus inquisita, reperimus ultro occurrentia. |
| 313 | Inter Inquirere et quaerere. Inquirimus ea de quibus dubitamus, quaerimus ignota. |
| 314 | Inter Impendere et impendere. Impendere correpte ab eo venit, quod est impendo, impendere; impendere autem, si e litteram producas, significat imminere, ab eo quod est impendeo. |
| 315 | Inter Iuvat et iubat. Iuvat, delectat; iubat, adiuvat. |
| 316 | Inter Illicem et ilicem, Illicem cum duobus ll significat inductorem; illicem per unum l arborem indicat. |
| 317 | Inter It et id. Id pronomen est; it vero, vadit. |
| 318 | Inter Inquit et inquid, ut puta ubi inquit dictum. |
| 319 | Inter Insitum et insertum. Insitas arbores dicimus, insertas vero causas, aut fabulas. |
| 320 | Inter Illud et illuc. Illud pronomen, illuc adverbium est. |
| 321 | Inter Imprecari et deprecari. Imprecari, maledicere; deprecari, excusare et expurgare. |
| 322 | Inter Incolam et inquilinum. Incola quidem et inquilinus signum est perditae patriae; sed inquilinus dicitur quandiu peregrinatur, incola cum invenerit sedem. |
| 323 | Inter Indigenam et indigentem. Indigentes egeni sunt; indigenae, inde geniti. |